عدم ارتباط پاپیلوما ویروس و پارامترهای اسپرم به عنوان یک ریسک فاکتور در مردان نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری

مقدمه: عوامل متعددی در بروز ناباروری مردان موثر می‌باشد که ازآن جمله می‌توان به عفونت‌های تناسلی اشاره نمود. عفونت‌های تناسلی می‌توانند در اثر آلودگی‌های میکروبی، قارچی و ویروسی به وجود آیند. اخیرا تحقیقات مختلفی، در رابطه با عفونت پاپیلوماویروس و تاثیر آن بر پارامترهای عملکردی اسپرم از جمله حرکت، مورفولوژی، تعداد اسپرم‌ها و کاهش قدرت باروری مردان صورت گرفته ‌است ولی ارتباط بین عفونت پاپیلوما ویروس و ناباروری در مردان هنوز مبهم باقی مانده است. روش کار: در این تحقیق، ٥٠ نمونه منی افراد بارور (به عنوان کنترل) و ٥٠ نمونه منی افراد نابارور از مرکز ناباروری جهاد دانشگاهی قم جمع آوری شد. آنالیز اسپرم، بر طبق روش‌های استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) مورد بررسی قرارگرفت و سپس جهت تعیین حضور پاپیلوما ویروس از روش مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز و تکثیر ناحیه L1 ویروس استفاده شد. یافته ها: بررسی اسپرموگرام ٥٠ نمونه نابارور نشان داد که به ترتیب ٣٦٪، ٦٨٪، ٧٢٪ از نظر تعداد، حرکت، مورفولوژی دچار مشکل بودند و ٥٢٪ از ٥٠ نمونه نابارور در هر ٣ پارامتر اشکال داشتند. در هیچ یک از نمونه‌های بارور و نابارور، DNA پاپیلوما ویروس انسانی تشخیص داده نشد. بحث و نتیجه گیری: بنابر نتایج این تحقیق، ارتباطی بین ناباروری در مردان و پاپیلوما ویروس مشاهده نشد. عواملی نظیر ختنه شدن مردان، فقدان رفتارهای همجنس گرایانه و عدم تعدد شرکای جنسی از جمله فاکتورهای موثر در کاهش شیوع ویروس در جمعیت مردان مورد مطالعه به شمار می‌روند.